Dit uit eikenhout gesneden reliëf dateert uit de eerste helft van de 16e eeuw. Op het reliëf is Maria met Kind op de maansikkel afgebeeld, geflankeerd door renaissance-zuilen met bladmotieven, met daartussen vier gehoornde rammen en ossenkoppen als beloning. Een ram is het symbool van kracht en strijdlust en de os is het symbool van het offerdier, zoals Christus zich voor ons geofferd heeft. Het motief van de vrouw op de maansikkel die de draak, of het kwaad in de wereld, overwint, is aan het Bijbelboek Openbaring van Johannes ontleend.
Het reliëf is nog het enige voorwerp van alle sieraden en meubelen uit de gotische, katholieke Sint-Agathakerk aan de Kerkstraat. Het is een wonder dat dit reliëf bewaard is gebleven. In 1576 werd de stad Beverwijk door de Spanjaarden vrijwel geheel verwoest. Toen eindelijk de bezetter wegtrok, stonden er nog maar negen huizen overeind. Van de kerk stonden slechts de toren, de pilaren en stukken muur overeind. In 1575 werden de liturgische kostbaarheden zoals de grote ciborie, de kelken, het zilver en de gewaden door de twee kerkmeesters naar Haarlem gebracht en daar bij inwoners in bewaring gegeven. De archieven van de kerk, het gasthuis en leprooshuis werden naar Amsterdam gebracht en daar verborgen. Er is vrijwel niets meer van teruggekomen. Wel is het eikenhouten reliëf bewaard gebleven. Toen omstreeks 1643 het eerste vaste schuilkerkje aan de Arendsweg in Beverwijk ontstond, heeft het reliëf overeenkomstig de laatste wil van pastoor Timan van Wou in dit schuilkerkje een plaats gekregen. Na twee eeuwen is het in 1841 overgebracht naar de Sint-Agathakerk in de Peperstraat, waar het is bewaard tot het overgebracht kon worden naar de Sint-Agathakerk in de Breestraat in Beverwijk.